De conclusie is dan ook dat ik hem maar naar de politie moet mee nemen. Ik twijfel even, vooral omdat de politie zelf hier geen lolletje is. Mijn poging om er nog onderuit te komen door te suggereren dat Mr. Julius maar moet gaan en dat ik op 't huis moet passen, lijkt de anderen geen goed idee. Dus toch maar in de auto gestapt en naar de politie gereden. Het politie bureau in Kaoma is niet echt een plezierige plek. De man wordt er streng toegesproken en in een hoek 'gegooid'. De muren getuigen er van gruwelijke gebeurtenissen; rondom de hoek veel gaten en zwarte strepen ("ook rode?" vraag ik me even af, maar echt goed heb ik 't niet gezien). Ik moet een korte verklaring afleggen, hij ook. Ineengedoken, een triest gezicht. Hij stamelt, zegt dat hij een rally aan 't lopen was voor/van een van de witchdoctors van Kaoma, en dat hij uit Kaoma Ndonga komt, hier zo'n 15 km vandaan. Als hij opstaat, ik versta niet waarom ... maar misschien vanwege de pijn, wordt hij door de agent recht in z'n gezicht geslagen. Hij verdwijnt achter de getraliede deur, een zwart gat waar ik ook nog andere stemmen uit hoor komen. Of ik morgenochtend nog even langs zou willen komen ... de veroordeling zou wel eens dan al plaats kunnen vinden.
Naschrift:
Vandaag is Mr. Julius dan ook naar de politie geweest.
Later op de middag, ik had 't nog al druk, hoorde ik van Stanley dat de politie hem heeft vrijgelaten. Hij zou gek zijn, en door sommigen als een witch geidentificeerd zijn. Daarom ook was hij gisteren op de vlucht .... en in m'n tuin beland.
Arme man ... ik weet niet of dit nu wel zoveel beter voor hem is ... als je eenmaal door anderen als een 'heks' wordt beschouwd ben je je leven niet zeker.
Deze pagina's worden door Herman Kuiper onderhouden.