Zwetend en na-ijlend van de koorts, van nu al de 4e malaria aanval sinds ik in Kaoma ben, heb ik mezelf uit bed gesleurd om dit verhaal op te schrijven. Het lijkt alsof de malaria iedere keer harder wil toeslaan. Wel of geen lariam profylaxe lijkt niet echt uit te maken. De eerste keer in januari vorig jaar, onder lariam, kreeg ik een longonsteking als kadootje toe, de twee keer, ditmaal "droog" kwam in juni.
Gelijk op met de regentijd in oktober weer braaf begonnen met slikken maar raakte in december "kopje onder". Nu de ogen vertroebeld door negatieve dikke druppels en neppillen uit China. Onder de de betrouwbare naam Artenam; maar van dezelfde kwaliteit als de spijkers en sloten uit China die hier gebruikt worden ... zacht als boter. Terwijl m'n collega voor dringende zaken naar Lusaka vertrok raakte Naomi in paniek (of was ik 't), zat ik zelf alsmaar te knikkebollen .... "is 't geen meningitis", en besloot Lukulu Dr. Hans als noodarts te zenden. Een repatriatie-plan was opgesteld maar de koorts greep in! De noodzaak verviel en rust keerde terug.
Nu dan, slechts 3 weken gestopt met lariam, "die regentijd is nu toch wel echt over, de laatste druppel valt eind maart", werd ik 's nachts gegrepen door een heftig braken en lekkage vanonder. Ik dacht nog, "ach, toch stom dat ik die bacon die al twee dagen in de koelkast lag terwijl er geen stroom was, en ook al niet zo fris meer oogde, heb opgegeten. Weliswaar goed doorbakken en met een eitje; lijkt 't dat mijn maag toch nog niet van een zambiaans kaliber is." Een beetje koorts en een beetje hoofdpijn, het past in een klassieke voedselvergiftiging. De dag erop, zondag, had ik weer een vleugje veerkracht, zodat ik weer met wat klusjes achter de computer begon. Blij dat de co's het ziekenhuis nog in ongewisse lieten van dit herstel en de visite deden. Nog niet halverwege de dag werd ik ineens bevangen door een koud gevoel, terwijl hier het zonnetje altijd schijnt en de temperatuur snel naar 30 graden rijst. Eenmaal in bed begonnen m'n tanden te klapperen. Hier dan toch een "Aha Ehrlebnis" met daaropvolgende actie. Even later kwam de bevestiging; mijn bloodslide was Pf 2+. Ondanks maximale paracetamol therapie kon ik de aankomende koortspiek de kop niet in drukken. Op 40 graden leek m'n hoofd als een aarden pot te willen barsten. Had ik het vertrouwen in Artenam weer herwonnen? Ditmaal een kuurtje uit Belgie.
Na een tweede sessie van koude rilling en koortspiek begon de wanhoop mij enigzins te bevangen. Fansidar, nog in de kast, ging er ook maar meteen in, en Kees en Mildred (hij is huisarts, zij oorspronkelijk uit Kaoma) brachten Para-codeine. Die arme Pieternel, een van de co's, maakte notities aan mijn bed. Bij convulsies valium, bij verminderd bewustzijn quinine iv, bij uitdroging een drip. Ook een "hotline" naar Lukulu werd heropend en Hermelijn pompte op die wijze vele zakjes ORS bij mij naar binnen. Vervolgens werd het braken bedwongen met zetpillen (verlopen Primperan).
Waar 't allemaal niet heen kan gaan; "repatriation was not on my mind, but a T-junction to heaven and earth was in clear view". Op mijn verzoek bleven de co's hier slapen, maar daar besloten zij toch liever een "nachtwake" van te maken. Op ieder gekreun of gekraak kwam een van hen voorzichtig een blik werpen. De dubbele doses codeine bracht me dan uiteindelijk tot rust, hoewel ik nog wat angstig protesteerde tegen mijn dalende hartslag die ik hoorde bonzen in mijn oren .... die mag niet zakken, dacht ik .... voordat ik dan toch in slaap viel. Gisteren was 't nog een "braak-festijn" waarbij zelfs een glas water er net zo vrolijk uitsprong als het kleinste crackertje. Ach, het waren immers verlopen zetpillen. Nog even dacht ik in een hypo te belanden .... "ik zak nu door m'n bed" ... maar suiker uit thee wordt denk ik snel geabsorbeerd; het werkte in ieder geval terwijl de thee er toch weer uitkwam. Vandaag lijkt de veldslag geleverd en de aftocht der parasieten in gang.
Goed, dit was natuurlijk niet 't verhaal dat ik jullie wilde vertellen, maar een "opwarmertje" voor wat er komen gaat.
11 mei
Deze pagina's worden door Herman Kuiper onderhouden.