14 - 20 februari

14 februari

Gisteren de eerste dia-presentatie gehouden, met zo'n 20 belangstellenden zekers een succes te noemen. Ik had alles voor thee meegenomen, en Naomi had boterkoekjes gebakken. Eerst was het nog spannend of het wel door zou gaan, zowieso had ik gezegd dat bij regen of stroom-uitval het niet doorging. Maar toen ik aankwam, bleek dat Nkandu (in charge voor CW), die ik had gevraagd de dia-projector op te halen van Sulwe (enige manlijke vroedvrouw en in-charge van de verloskamer), met lege handen teruggekomen was. Sulwe was nog in Lusaka, maar met z'n vrouw had Nkandu gezocht, wat bleek .... de projector was een overhead-projector. Eerst daarna nog geprobeerd een projector van iemand anders te lenen (die tegenover Luc woont), maar die bleek voor films te zijn. Toen mompelde, Mrs Kanguya, dat het ziekenhuis eigenlijk een dia-projector had, maar dat ze niet wist of die 't nog deed, aangezien ie jaren onder het stof had gezeten en 'ingebouwd' was geweest door termieten (zoals ook in mijn huis geregeld gebeurd). Na een beetje schoonmaken bleek die 't te doen, behalve het doorschuifmechanisme. Vervolgens hebben een leuke en nuttige avond gehad, slechts de helft van de eerste presentatie gedaan, zodat we over 2 weken deze af zullen maken. Iedere maand dan een andere presentatie.

Gisteren overdag ook een drukke OK-dag gehad. Eigenlijk als vanouds, toen we nog niet zoveel tekorten hadden. Tussendoor werd een jongeman binnengebracht die bezig was gras op 't dak van z'n hutje te leggen. Hij viel er vanaf, en ongelukkigerwijs precies of een scherpe tak met z'n buik. De darmen puilden uit, en hij was evident in shock. Bloeddruk van 40/0. Na behoorlijk rehydreren het mes erin. Ik had al gezien dat hij letterlijk 'lijkbleek' was. Eenmaal de buik open, was 't zwemmen geslagen. Ik zag niet waar 't allemaal vandaan moest komen, de milt en de lever waren onbeschadigd. Toen zag ik ineens een enorm hematoom (bloeduitstorting) onder het buikvlies, daar waar de grote vaten lopen, de buikslagader en vene. Ondertussen had hij geen bloeddruk meer. Dit ging m'n pet te boven! Snel heb ik de buik gesloten, alle darmen naar binnen geschoven, en de arme jongen nog in levende lijve van de operatietafel gekregen. De familie toegesproken ..... hij overleed binnen een uur.

En dan vanmiddag een onderbeensamputatie. Niet de leukste operatie die je kunt voorstellen. De man had gasgangreen van z'n voet, en lag daarmee al ongeveer een week op de afdeling. Hoge doses antibiotica, niet zo hoog als ik zou willen, maar we hebben haast niks meer, hadden geen effect gehad. Een duidelijke demarcatie-lijn was verschenen .... tussen was dood was en wat vitaal. Ik had 't eerst gisteren willen doen, maar dat lukte niet meer. De vorige patient die een amputatie had ondergaan, dat was in november, stierf drie dagen later aan z'n gangreen. Maar die patient was dan ook in een veel slechtere conditie.

Een gek gezicht, zo na de operatie een onderbeen in de afvalbak. In m'n fantasie zag ik al een van de vele honden die we hier op 't ziekenhuisterrein zien rondscharrelen met een lekkere kluif .... De schoonmaakster maar gewaarschuwd het been niet rond te laten slingeren.

Dat was 't weer even .... voldoende 'gruwels' voor 't dagboek.

15 februari

Boek uit, cake gebakken, pannekoeken in de vriezer (de melk was op 't randje van bederven, dus vond ik dat ik maar pannekoeken moest bakken om die dan in de vriezer te bewaren. En namiddag visite gedaan .... er was een patient waar ik even bij langs moest, en natuurlijk waren er dus nog meer patienten.

Daarna nog even liggen zonnen tot er toch een regenbui aankwam. Nu Nancy en Cora aan 't koken gezet ... zodat ik even tijd heb om te mailen. Ik had je nog niet verteld dat de konijnen sinds gister 3 jongen hebben, maar ik heb ze zelf nog niet gezien (het schijnt dat als je ze verstoord ze soms hun eigen jongen opeten).

Gisteren een kerkdienst bijgewoond. Jaja. Op zaterdag, bij de SDA ... de Seventh Day Adventists. Met veel leden onder de staf van 't ziekenhuis. Maar geloof ik de enige die z'n diensten in het Engels houdt, met Lozi tolk erbij. Ik was al herhaaldelijk uitgenodigd door Miss Mooya, van de OK, en dacht, acht laat ik er nu toch maar eens een kijkje nemen. Het duurde in z'n geheel meer dan 3 uur, en dan was ik er nog niets bij het begin. Toen ik aankwam zat iedereen in groepjes buiten, op eigen krukjes, een soort bijbelles te volgen, daarna dan een preek van bijna 2 uur. Toch wel onderhoudend, hoewel voor mij natuurlijk te lang, omdat de voorganger er een toneelspel van maakte. Er werd veel gelachen en het schouwspel werd aandachtig gevolgd. Het gezang daarentegen was voor Afrikaanse begrippen nogal ingetogen. Uiteraard was men erg blij met zo'n bijzondere gast in z'n gelederen, ... toch altijd vervelend om je zo te voelen ... zekers wanneer je aangekondigd wordt tijdens de dienst en dan moet opstaan ... en werd er de hoop uitgesproken dat ik vaker zou komen. Maar dat overkwam me ook de vorige keer, bij de New Apostolic, in juni vorig jaar. Dat was meer een zwarte kousen kerk.

17 februari

Alles prima, lach aardig wat af met Cora en Nancy. Vanavond geroosterde maiskolven gegeten. Gekregen van Mooya. De eerste oogst is begonnen. Daarna is Nancy gaan stampen. Ik had verteld dat ik in Kenya als student zelf pindakaas maakte .... dat leek haar wel wat. Dus ze heeft een aardig uurtje gezwoegd. Helaas, door de velletjes (die rode) is de pindakaas wat bitter ... volgende keer dus toch maar verwijderen.

Veel management-gedoe in 't ziekenhuis. Ruzies in 't lab. Bij 't doornemen van de boeken ontdekt dat sommige patienten HIV-positief bloed gekregen hebben. Hoe is dat mogelijk?? En hoe bespreek je zoiets ... wat te doen. Brieven die geschreven moeten worden over huisvesting (er zit iemand van 't district in een huis van 't ziekenhuis, dat je als hostel (wat 't eigenlijk is) hard nodig hebben), de fax proberen te repareren (wederom heeft 't district niet geregeld dat de fax bij Luc verplaatst is. Daarom nu 3 weken zonder, en dat is lastig. Met bestellingen voor Medical Stores en een hoop andere zaken. Zoals de goedkeuring voor de studenten (moet komen van CBoH).

Aardig druk, maar de diensten zijn behoorlijk rustig nu (houden zo).

Deze pagina's worden door Herman Kuiper onderhouden.