16 - 22 augustus

17 augustus

Ik heb hier net met Lara, Gitte en ene Danny (vriend van Hermelijn en Giovanni - op doorreis) gegeten. Toe zo'n saroma (?) pudding maar daarna zelfgebakken gemberkoekjes bij de thee.

Vandaag voor Naomi grasbundels opgehaald .... een behoorlijk vermoeiende klus. De 12 bundels pasten niet in de auto, zodat we er een aantal op het dak moesten vastbinden, vervolgens vielen die er natuurlijk bij iedere hobbel vanaf ..... Uiteindelijk hebben we er meer dan 3 uur over gedaan (terwijl het eigenlijk niet meer dan 30 min. rijden is).

18 augustus

Jaja, barstende hoofdpijn na van 9 tot 3 te hebben zitten vergaderen, zonder iets te eten en te drinken.

Het is hier volop crisis, geen geld, geen drugs etc.

Hoop ellende .... en wanbeleid.

20 augustus

De week al bijna om. Gisteren was chaos, chaos ... het leek wel te regenen van vrouwen met bloedverlies. Danwel een incomplete abortus, danwel een vastzittende placenta (moederkoek). En als' topper' vandaag en spoedverwijzing van een health centre hier 2 uur vandaan voor een vrouw met bloedverlies in de laatste maand van de zwangerschap. Ze is onderweg aan een verbloedingsshock overleden.

Van alle ellende en de schrille contrasten wordt je toch wel cynisch en wat afgestompt. In de OK loopt deze week alles superonhandig. Mrs Chiswamo die bijna altijd misprikt, Mrs Wenga, de schoonmaakster die je nooit begrijpt, van steriliteit geen kaas gegeten heeft en erg onhandig is. En dan nog Munene, die welwillend is maar ook niet zoveel verstand er van heeft. Kortom, shit shit shit. Vandaag om 6 uur klaar. Tegenwoordig neem ik dan eerst maar een snelle douche en voel me daarna in ieder geval weer wat fitter. De OPD is ook chaos, clinical officers die niet komen opdagen zodat er maar eentje achterblijft die meer dan 100 patienten moet zien. En dan female ward, met nu 35 patienten onder bijna ieder bed nog een patient op een doekje. Soms zonder opname-papieren, soms al een paar dagen zonder medicatie etc etc. Nu hebben we heel veel slachtoffers van brandwonden. Ik vond opeens een vrouw die er al 4 dagen lag, met een volledig zwart geblakerd onderbeen. Ik denk dat ik 't zal moeten amputeren. Vandaag heb ik bij een man de gelukkig oppervlakkige dode huid van z'n tenen tot z'n lies in de OK verwijderd - een soort perkament.

22 augustus

Gitte en Lara zijn net terug van 2 daagjes Mongu, waar ze naar toe moesten om hun visum te verlengen. Ze hebben voor mij ook een double entry visum voor 90 dagen gehaald, iets wat je inderdaad nodig hebt als je met een residence permit toch het land verlaat (die grenswachter bij Chipata had dus wel gelijk). Maar in Mongu kost het slechts 5.000 (5 gulden) Kwacha. Gitte heeft een heerlijke volkoren appeltaart gebakken, en Lara een perfecte spaghetti carbonara gemaakt. Ik heb 't niet slecht getroffen met de meiden.

Dit wordt m'n derde week dienst, omdat Luc dus nu weer in Lusaka is (twee weken terug was ie daar ook, maar toen kregen ze te horen dat de meeting toch maar niet door ging, welgeteld een dag voor de meeting in Livingstone (2 dagen rijden hiervandaan)). Maar, aankomend weekend ga ik met de meiden naar Zambesi, een paar uur van Lukulu af, om de Luvale festiviteiten bij te wonen. Ook leuk om weer eens in Lukulu te zijn (waar we van vrijdag op zaterdag zullen overnachten).

In september zal ik niet veel weggaan, hooguit misschien nog een keertje naar Senanga, omdat Grainne een meeting voor de Ned. artsen organiseert, en daarna gaat Luc al weer op verlof.

De keuken schiet nu op, de vliegenkast was al klaar, maar nu is ook het werkblad met kastjes klaar. Het is erg mooi, maar wel wat fors. De werkhoogte is perfect. Besloten om nu toch maar 1 plank er boven te laten maken, omdat je er zowieso haast niet meer bij kan.

Vandaag even bij Naomi thuis geweest; een huisje niet groter dan 3 bij 5 meter, met twee piepkleine kamertjes. Haar kinderen (zoontje van 12 en dochtertje van 9) slapen op de grond. Aan de muur hangen iets van 5 klerenhangertjes, en verder wat oude posters die ik hier nog aantrof van Annette, maar die nu niet erg mooi waren. Haar nieuwe (eigen) plot is in een stuk van Kaoma dat er nogal kaal uitziet. Geen bomen, geen water. Het heet 'side and service', ligt tussen Kaoma en de grote weg, achter een aantal vervallen maisschuren, iedereen die zich nieuw wil vestigen kan daar van de council een plot krijgen. Het zal zeker jaren duren om er echt iets gezelligs van te maken. De eerste lading bakstenen zijn er met een ossekar nu naar toe gebracht, van de plek waar ze nu 't huisje huurt, dus het bouwplan (een rij stenen op de grond in een rechthoek) van haar eigen huisje heb ik kunnen zien.

In het ziekenhuis gaat alles zozo, de tekorten aan geneesmiddelen zijn nijpend. En geld voor ziekenhuis of district is er niet. Ook de rabiesvaccins zijn nu op (de tien die Lara en Gitte hadden gebracht). Lara heeft afgelopen donderdag een spoedverwijzing meegemaakt. Er was een radiobericht van Kasimba Rural Health Centre, hier 2 uur rijden vandaan, voor een zwangere vrouw die bloedde. Eenmaal daar aangekomen was er een vrouw van 8 maanden zwanger die al 2 dagen heftig bloedde voor ze naar het Health Centre gebracht werd en nauwelijks meer bij bewustzijn was. Op de terugreis, na een half uur bleek ze dood. Toen zijn ze teruggereden en hebben het lichaam naar het dorp gebracht. Lara was behoorlijk onder de indruk.

Deze pagina's worden door Herman Kuiper onderhouden.