Ben wederom moe, moe, en nog eens moe. Om 19.00 pas klaar met de rounds, thuisgekomen, blijkt dat de tafel (en 4 stoelen die ik 2 weken terug besteld had) veel kleiner is dan ik gevraagd had (Stanley had 'm opgehaald). Wordt ik hier nu weer genaaid? Morgen Stanley maar weer de tafel terug laten brengen.
Vanavond voor 't eerst de electriciteit uitgevallen, na enige moeite de lucifers gevonden om twee kaarsen aan te steken. Gelukkig was ik net klaar met koken. Tineke heeft net gebeld, maar 't was een zeer slechte lijn. Hoewel zondagavond alle spullen zijn aangekomen, kan ik ze slechts beetje bij beetje uitpakken. Bovendien is er nog bar weinig opbergruimte ... en ik vrees dat de kakkerlakken geopende dozen ideale schuilplaatsen vinden.
Het heeft gisternacht volop geregend, vandaag ook veel, alleen vanmiddag
even droog, en nu is 't weer begonnen. Misschien wel iets te veel voor de
moestuin .. Vanochtend zelf een truitje aangedaan, kun je voorstellen, 't
echt dan chilly (nu ja, ws 15 oC).
De komende dagen zullen zekers vermoeiend zijn, omdat ik dienst heb
(gisternacht 1x eruit geroepen ... en dat was eigenlijk niet echt nodig, ik
moet de clinical officers echt opvoeden). Veel zwaar zieken, mn op de
female, en ook een aantal casussen die ik nog niet begrijp.
Weinig tijd dus om het nog eens na te zoeken.
29 januari
He, eindelijk weer een lekker gevoel ... de muziek aan, Stan Getz, lekker
easy going, weer licht, nog niet geroepen door het ziekenhuis, en enkele
waarderende woorden her en der, ja dat doet goed.
Vanavond nogmaals lovende woorden ontvangen ... van een van de nachtwakers waarmee ik even een babbeltje maakte toen ik thuis kwam. Volgens hem zeggen veel mensen op straat dat sinds die nieuwe dokter is gekomen er niet iedere dag iemand dood gaat in het ziekenhuis. Wel vleiend, he, nu maar hopen dat het waar is, en dat ik het waar kan blijven maken.
Op de ochtendoverdrachten lijk ik meestal een strenge meester, als ik weer een paar casussen van de afdeling noem waar men (de CO) de plank volledig mis geslagen heeft. Dit kan werkelijk alles inhouden. Een voorbeeld ... iedereen heeft hier zelf een schriftje dat hij/zij bij zich houdt waar alle medische gegevens in geschreven worden. Gisteren was er een kind opgenomen, de ziektegeschiedenis kwam netjes overeen met het boekje, maar bij doorvragen bleek dat het boekje niet bij het kind hoorde, maar bij een ander kind. De CO had dus de gegevens direct uit het boekje overgenomen (zonder zelf mogelijk iets te vragen). Ander voorbeeld, vanavond was een jongen opgenomen met verdenking fractuur (botbreuk) van de voet, er zou een tractor overheen gegaan zijn. Ik loop langs, kijk naar de voet, kan geen enkele zwelling zien, lijkt eigenlijk ook niet pijnlijk, ik laat de jongen even lopen, en waarempel hij kan gewoon lopen. Kortom niets gebroken, dus. Iedere leek kan dat bijna op zijn klompen aanvoelen. Dan blijkt dat het een straatjongen is zonder onderdak die waarschijnlijk dit verhaal verzonnen heeft om een nachtje in het ziekenhuis te kunnen slapen.
Zo kan ik je nog vele verhalen vertellen over patienten, en alle onzin die de CO's erbij opschrijven. Laatst maakte ik een grapje over een vrouw, die al meer dan een half jaar van de ene CO naar de andere CO werd gestuurd in verband met longklachten, steeds maar weer een kuurtje antibiotica kreeg en zelf dacht dat ze misschien wel eens tuberculose zou kunnen hebben. Bij haar in de familie waren er meer dan 10 die met open tuberculose rondliepen (je weet tuberculose wordt via de lucht (aanhoesten) verspreid). Ik merkte dus op, dat we haar misschien beter maar als clinical officer konden aanstellen, ze had het immers beter gedaan dan al die CO's die ze het afgelopen half jaar had gezien.
He, ik voel me weer prima, nu ik weer wat dingen heb uitgepakt, muziek kan draaien, een niet al te zware dag achter de rug. Overal staan nu open dozen, maar er is helemaal geen opbergruimte, er zijn geen kasten, planken (zelf de keuken heeft geen kastjes) etc, dus de stapels circuleren her en der.
Deze pagina's worden door Herman Kuiper onderhouden.